Hasretimi Türkü Etsem Dilime

Bir kuş olsam konsam kına taşına
Seyre dursam yaylamızın döşünü
Duman sarsa, çiyi baksa işine
Gerçek etsem hayallerin başını

Cevizinden kına yaksam elime
Yemenimi bağlayınca belime
Hasretimi türkü etsem dilime
Kimseler görmese gözüm yaşını

İnsem kabirlerin başında dursam
Tanzimle hepsine selamı versem
Tek tek dolaşarak hal hatır sorsam
Sevene bıraksam dünya işini

Çimleri okşayıp kekik koklasam
Viran bahçelerden ot ayıklasam
Tepeden tırnağa evi paklasam
Kaynatsam ateşte pancar aşını

Sofra kursam, gelen, geçen otursa
Anam gibi, azık versem götürse
Koç katımı, davarları artırsa
Yemi yetse, hoş geçirse kışını

Şinel, nedir, viranede bulduğun?
Oldu mu orada bir gün güldüğün
Muhtaç olup kapısını çaldığın
Özledin mi dostlarının taşını?

DÖNDÜ DEMİR ŞİNEL ŞİİRLERİ YÜREĞİN SESİ’NDEN