Yurt dışındanki refakatçi uygulaması vardır yoktur bilgim olmasa da bir kaç şey daha yazayım. Benim bir iki tane amerika da kalmış arkadaş, bir tane de belçikada olan arkadaşın akrabasının dediğine göre, oralarda hastaneye giden kişi sadece sosyal güvenlik numarası benzeri bir şeyi söylüyormuş. Ardından da, her türlü tetkik, tedavi, malzeme vb hastane içinde temin ediliyormuş, yani hasta veya yakınlarına fiyat farkı ödemesi, dışarıdan medikal alımı vb. durumları için aramaya gerek olmadan.
Ancak ülkemizde olan durum farklı, azıcık herkesin bilgisi vardır. Bir hasta yatıyorsa, kendisi yapamayacağından, ya yanında kalan refakatçi ya da ismi bekleme yerinde okununca 5 dk da ortaya çıkacak sürekli ortalarda olan yakını onun temsilcisi olur. Ne yapar? Eline verilen listeden istendikçe medikal malzeme alır, faturayı cepten öder, faturadaki malzeme kalemlerinin listedeki karşılığı ederi sosyal güvenlik kurumuna rucü eder. Gerektiğinde hastasını bir binadan diğerine kan testi vb. için götürür, özellikle kuyruklar nedeniyle gereken bürokratik işlemleri hızlandırma da hastasına yardımcı olur. Bu vb. ihtiyaçlar olmasa, refakatçi mekanizması büyük oranda gerekliliğini yitirecektir görüşündeyim. İş eninde sonunda yine paraya dayanıyor, sadece paraya değil tabii, sağlık eğitim vb alanlara milli gelirden ayrılan pay önemli.
Not: Geçenlerde gazetlerde okudum, meclisten yasa çıkıyormuş. Erkek hemşirelere de izin geliyormuş, ama önemli bir sorun onlara ne isim verileceği imiş. Tekliflerden biri, bayana “hemşire” deniyorsa, erkeğe de “hemşir” denmesiymiş. Görünüşe göre “hemşirler” sayesinde refakatçi ihitiyacı azalacak… 