CEMBER

[Levent KIYAN]

Kücükken ailemizin oyuncaga ayiracak bütceleri cogu zaman olmadigindan kendi oyuncagimizi mecburen kendimiz yapardik, neymi?; metal teli bükerek Araba yapmak, Cevizi delip sürttükten sonra icine pervane monte edip FIRILDAK yapmak, Kalin Demirden CEMBER yapip yokus asagi sapiyla döndürmek, Bilya tekerlek ve Tahta Saseden El arabasi yapip gezmek v.s.  Tüm Malzemele, malumunuz insaatlardan ordan burdan CALMA, toplama malzeme.

Bu sekilde cocuklugu gecmis, su an 35 yas üstü olan insanlara sormak isterdim ! o sekilde büyümüs olmak ilerlemis yaslarimizda bizlere birseyler kazandirdimi yoksa kaybettirdimi ?

[kadir aksu]

Her şeyi yaşanan çağa göre değerlendirmek gereK.Bu günkü teknoloji fabrikasyon ,birileri üretip piyasıya sürüyor.Şimdiki çocuklar alıp kullanıyor.Emek harcamadığı içinde değerini bilmiyor.Kırıyor ,yenisini aldırıyor.35 yaş üstü,helede köyde büyüyenler,oyuncakları kendileri yapıyordu.El becerileri gelişiyordu.Oyuncakları çok kıymetli idi. bence zaman boşa geçmemiştir.O güzellikler şimdi yaşanamaz.

[ERTEKİN]

Her dönem kendi imkansızlıkları içerisinde kendi çocukluk sihrini yaşatıyor …bende (en çok kızılderili lerden etkilenmiş olmalıyım) almanyada düzeldorf da geçen çocukluğumda en çok ok ve yay yapmayı seviyordum( tabi yaparken  satırla elimi kestiklerimi unutmamak lazım).yemyeşil ormanlarla dolu bölgemizde bisikletlerimize binip delice pedal çevirmek ormanda robin hood kulubeleri  yapmak hatırladığım en güzel anılar. Tabi oynarken evin yolunu unuttuğumuz zamanlarda başımıza gelenleri de şimdi gülerek hatırlıyorum

Bakınız kaynak : Sn Levent Kıyan

Birde trakya da geçen çocukluk yıllarımda gündöndü den yaptığımız arabaları hatırlıyorum.

Pedagojik açıdan değerlendirmek gerekirse ben çocuklukta imkansızlık içinde kendi imkanlarını yaratan çocukların hayal güçlerini ve yaratıcılıklarını daha verimli kullandığını düşünüyorum.hazır alınan her şeyin bağımlılık oluşturduğunu düşünürsek ihtiyaçlarımızı sorgulamak ve alternatiflerimizi oluşturabilmek özelliği de belki bu çağlarda kazanılmaya başlayan bir yeti dir.

[ilknur]

çember bana oyuncak olarak yada cocukluğuma ait hiçbirşey hatırlatmıyor. Belki hiç oynamadığım için yada daha farklı oyuncakla büyüdüğüm için, küçükken hem plastik bebekleri hemde kendi başımıza ürettiğimiz oyuncakları hatırlıyorum, ama babamın anlattığı oyuncaklar tel arabalar çok daha farklı geliyor. onlar biraz daha fazla imkansızlıklar içinde oyuncak yaratmışlar kendilerine, bizse kısıtlı imkanlarla hem satınalınan oyuncakları hemde kendi kendimize oyun ettiğimiz şeylerle büyümüşüz. şimdiki çocuklar çok daha farklı büyüyüyorlar, sokakta oyun oynayan çocuk sayısı gitgide azalıyor, akşam olunca annemle 5 dk nın pazarlığını yapardık eve girmemek için, şimdiki çocuklar akşama kadar evde oturabiliyorlar, hatırlıyorumda annemi kızdırdığımız zamanlarda izin vermezdi sokağa çıkmamıza sadece yani bu cezaydı bizim için.

Ama yazmadan geçemiycem çember kelimesi nerde geçse aklıma hep YENİ TÜRKÜ nün söylediği şarkı geliyor. çemberin bana hatırlattığı tek şey bu, pek çocukluğuma denk gelmiyor paylaşmak istedim.

YA DIŞINDASINDIR ÇEMBERİN YADA İÇİNDE YER ALACAKSIN
KENDİN İÇİNDEYKEN KAFAN DIŞINDAYSA
ÇARESİ YOK KARDEŞİM
HER AKŞAM BÖYLE İÇİP KEDERLENİP, MUTSUZ OLACAKSIN
MEYHANE MASALARINDA KAHROLACAKSIN

[Yazar]

Yazılar